भूईं झरी कुल्चिएको फूल भएछु म।
प्यासीको प्यास मेट्ने मूल भएछु म।
च्यापिए दुबै बाट परेर दोसांधमा,
दुई ढुङ्गा बिचको तरुल भएछु म।
आफू त यथास्थिति मै रमाएर पनि,
सबैलाई तार्ने पारी पुल भएछु म।
सकिए म आफै लुटाएर सबै सबै,
दुनियाँकै प्यासी काकाकुल भएछु म।
एन के पुरन